Gut er inne i en periode der han liker dei små, men lekne turene. Om det er til stranda for å bygge på gården han har der, oppi skogen for å bygge, eller som no, når mor hadde med for å steke pannekaker på brenner, og 2 bokser med lego krigsfartøy. Planen var å gå opp på hytta på Hovdeåsen, og leike med lego inne, men slik vart det ikkje, for gut fann den perfekte plassen inni skogen på vei opp. Dermed vart det sånn....
Som mange ganger før, så kjører mor til Hundeidvika, og tar av opp til Hovden. Kjører til endes, og parkerer på den store snuplassen ved det oransje huset. Berre utsikta her oppe er verdt en biltur opp.
Skiltet opp er på en måte oppbrukt, du må sjå godt etter at der står Hovdeåsen. Men gut kan veien han, og tar av opp marka. Egentlig så ville han ikkje ut av bilen, for dei trudde det ikkje var vind her, men når dei kom så blåste det skikkelig! Gut ville ikkje ha vind, og satt i bilen i lenge før mor fekk han ut overhode.
Mor har to isbokser i sekken med legofigurer av forskjellig slag, men denne store ninjago maskinen skulle han absolutt ha med, om han så skulle bære den sjøl. Berre sjå, viser han mor, den er perfekt for en fjelltur og står stødig. Mor berre rister oppgitt på hodet, så lenge han er klar over at om en liten legobit faller av, så kan den være umulig å finne att.
Mor lar han føre at i stien, har funnet ut at det er den beste måten, og så ser ho kva som skjer. Han bærer ninjago maskinen me et godt grep, og lurer på kor finne en egnet plass for den?
Det virker som om høsten er på hell, for alt er gult, nesten brunt. Stien er dekt i gule blad, og når vinden tar tak, så regner det gult. Og vinden er ikkje snill og vil riste høsten vekk.
Dette her er favorittstien til mor, akkurat i skogen her, for stien slynger seg så fint mellom den fine skogen, og stien er så tydelig og smal. Har gått her over 100 ganger, og det er ikkje tull heller, men fremdeles så smiler mor når ho kjem akkurat hit.
Og det var på stien her at gut plutselig gikk av stien og eklærte at dette her var den perfekte plassen! Hæ? Her? Allerede? Han står midt i skogen i sier at han ikkje vil opp på toppen til hytta, han vil leike akkurat her. Ja ja, kva gjere da? Han virker urokkelig, for skoen er finest her sier han, og mor kan ikkje argumentere imot akkurat det.
Mor må ta seg i at det er ikkje alltid målet som er turen, men den endrer seg underveis, og setter ifra seg sekken, og leiter fram boksene med lego.
Veldig fornøgd så plukker han opp flyet og flyg en seiersrunde i skogen. Mor smiler for seg sjøl, blir vel kjekt dette her også, og tenker at oppe med hytta så blåser det bra no, for det suser i trekronene her.
Det er berre å finne seg kvar sine baser, og fordele det mor klarte å trykke sammen i boksene uten å knuse noe.
Mors hovedbase. Denne her var vel perfekt? Med StarWars så må vel slaget være sikret, eller?
"Skal krigen starte?" spør mor. "Vent litt," sier gut og dett vekk i reperasjons-konsentrasjon, "snart."
Mor misstenker gut for å være skarpskytter, for han treffer mor sitt uansett kor vanskelig ho gjer det for han. Ho aner en viss retning at ho taper denne krigen her...
..... for alle dei her har blitt skutt ned på en eller annen måte, og da havner dei her. Kor mange trur du gut har mistet? Heilt riktig, ingen! Mor furter til gut og sier at han endrer reglene som det passer han, og at det er berre ho som dør, aldri han. I rein panikk så peiker han på den største figuren og sier at den tåler 100 slag, men har berre 2 att, så dør han og. Han kom på at han ivret vel kanskje litt vel masse.
Og du tuller ikkje med lego ninjago! klar, ferdig, krig! Mor lurer på utfallet her, men gut berre ler og sier at mor er en tulebukk.
Men mor klarer å imponere gut med å få mors eine til å klatre opp et tre! Han glemmer heilt å skyte den ned, men studerer og lurer på korleis ho fekk til det der? Ha! Om mor ikkje vinner i krigen, så kan mor magi :-D
Trur denne krigeren gjer det lurest i å springe fort ja! Mors krabbemaskin ruler! :-P Lego kan være veldig gøy det ;-)
Gut fann ut at krigen er over, dei skulle heller sette opp baser, og dermed var leiken igang igjen. Kor lenge dei holdt på? Aner ikkje, men en forbipasserende kikket rart på dei. Mor berre smilte og hilste, og fortsatte leiken. Trur ikkje legoleik i skogen er så vanlig?
Gut fann en bedre plass, og der rusket vinden meir, og han syns det vart litt spennende om legoen stod der. Han var litt skeptisk til å klatre opp på en veltet rot, for han hadde jo lært at en rot kan velte igjen. Mor betrygga han at den rota lå slik da Bror og Syste også var små. Dermed vart det en ny base, og mor vart oppnevt til Flyttebyrå.
Heilt utav det blå, så erklærte gut at han var sulten! Mor vart litt paff, for er ikkje ofte han sier han er sulten. No ønsket han seg pannekaker, og mor kunne vel tenne opp et lite bål der? Nå nei gut, her tør ikkje mor tenne opp et bål, og det er for masse vind også, men mor har med en brenner.
Tar litt tid å steike pannekake på en liten brenner, så steike en halv i gangen. Legoen tar pause, dei trenger litt kaffe og strekke litt på beina dei også. da perfekt at gut og mor skal ta en lunsjpause dei også.
Servert på sølvfat i skogen, ikkje kvardagskost, pluss sukker, mør og paprika. Gut koser seg virkelig, og har laget klart servietter, altså dei største bladene han fann i skogen. Lunsj gjordt litt meir spennende.
Pakknnekake nummer 3 vart til mor, og mor skjønner godt gut som liker å ta lunsjen i skogen på denne måten her. Mor syns også det er best ute, slepp det kjedelige heime heile tiden, og mat må man ha når man er ute også. Dessuten så er det grove pannekaker, så er en god del mat i dei, og bedre samvittighet ;-)
Mor tyvlytter til gut, han har samtale med seg sjøl om pannekaker, lego, skogen og vinden. Hører at han koser seg, og det får mor til å smile.
Mor tusler litt rundt i skogen, berre for å gå der ho ikkje har gått før. I alle dei år så ha mor gått stien opp til Hvdeåsen, men aldri gått av stien meir enn 10 m. Skogen her er faktisk veldig fin, og burde gå av stien meir egentlig. Man er kanskje for vante med å følge stien, og ikkje gå av? Om det er fordi man berre skal nå målet og glemmer eventyret som ligger utenfor stien? Mor veit ikkje. Som oftest så vil man ha en grunn til å gå av stien før man gjer det, og uten grunn så går man den vante stien for å nå målet.
No er gut sånn at han liker ikkje at mor er litt unna, da roper han etter mor fortere enn du rekk å nyse. Om det så er innenfor synsvidde, eller om mor sier at ho "Berre skal dit bort". Ho kikker på han, ho tester kor lang den sikkerhetssona hans er. Mor skjønner også kvifor han syns den biten der av skogen var perfekt for dagens utflukt, for det er faktisk i den fineste delen av skogen. Det er store trær, men likevel åpent, ikkje høgt gras, fargerikt løv, og plasser du kan klatre på. Faktisk passelig skog for leik.
Det begynte å regne, og trekronene klarte ikkje holde alt unna lengre. Han sysn at turen dit var perfekt, men savna selskap. Han syns no at dei skal kjøre til Mormor og spørre om ho vil gå til Vellingsneset, eller fjøra med OnkelR, og ta med MrRob og jentene. Det syns han, tross det regner litt. Dermed så er det tilbake til bilen, kjøre til Mormor, og faktisk dra på en tur til, i regnet :-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar